Çernobil felaketi'nin ardından yaklaşık 30 yıl önce nükleer enerjiye olan bağını koparan İtalya, enerji ihtiyaçları ve dış bağımlılık oranlarının artmasıyla nükleer enerjiye geri dönme kararı aldı. Sağ koalisyon hükümeti tarafından hazırlanan ve kabul edilen yeni yasa tasarısı, bu doğrultuda atılmış önemli bir adım.
İtalya'nın sağ koalisyon hükümeti, nükleer enerjiye geri dönüşe imkan sağlayacak yasa tasarısını kabul etti. 1986 yılında yaşanan Çernobil felaketinin ardından 1990'da nükleer enerji üretimi sona ermişti. Ancak enerjide dışa bağımlılığı azaltma amacı ve elle tutulur alternatif enerji kaynaklarına olan eksikliği, hükümeti nükleer enerjiye geri dönme kararı almaya itti.
Özellikle, İtalya'nın enerji kaynaklarını çeşitliliğini ve bağımsızlığını artırmayı amaçlayan hükümet, nükleer enerji konusundaki olumsuz algıyı kırmayı ve bu alana yeniden yatırım yapmayı planladığını açıkladı. Özellikle küçük ölçekli son nesil reaktörlerle nükleer enerjiye geri dönme planları üzerinde duruluyor.
Çevre ve Enerji Güvenliği Bakanı Gilberto Pichetto Fratin, düzenlediği basın toplantısında, nükleer enerjiye dönüşü mümkün kılan yasa tasarısının ayrıntılarını paylaştı. Kabine toplantısında ayrıca, son dönemde artan enerji maliyetlerine karşın ailelere ve işletmelere yönelik 3 milyar euroluk bir mali destek paketinin de kabul edildiği duyuruldu.
Fratin ayrıca, bu yasanın İtalya'nın eski nükleer deneyimlerinden farklı olacağını ve geniş çaplı santrallerden daha çok yeni nesil küçük ölçekli reaktörlere dayanacağını belirtti. Bu gelişmeler, İtalya'nın nükleer enerji üretimi konusunda yeni bir yaklaşım benimsediğini gösteriyor.
İtalya, nükleer enerji üretmeyen Avrupa'nın büyük ekonomilerinden biri olma özelliğini taşıyor. 1990 yılında nükleer santralleri kapatan İtalya, nükleer enerji teknolojisinin güvenliğine ve çevresel etkisine dair endişeler üzerine nükleer enerji üretimine son vermişti. Ancak, hükümetin şimdi nükleer enerjiye geri dönen bu yolu tercih etmesi, dış enerji bağlantıları ve enerji güvencesi konularında yaşanan sorunları çözme çabasının bir parçası olarak görülebilir.